مشاوره قبل از ازدواج می تواند به بسیاری از سوالات افراد در ارتباط با سلامت جسمی وروانی کمک نماید و حتی در مواقعی در صورت نیاز به بخش های خاص تر ارجاع داده شود تا در جهت تأمین سلامت جامعه که همان سلامت خانواده است گامی بزرگ برداشته شود.
در مشاوره قبل از ازدواج بسیاری از باورهای غلط افراد شناسایی شده و بسیاری از نگرانی ها و دغدغه های فکری برطرف می شود.
مشاوره پیش از ازدواج چیست؟
مشاوره پیش از ازدواج را اگر شبیه مشاوره ژنتیک در نظر بگیریم، که در آن متخصص احتمال بروز بیماری خاصی را چک می کنند و به زوجین هشدار می دهند در صورت ازدواج و اقدام به بچه دار شدن احتمال وجود بیماری ژنتیکی خاصی وجود دارد.
در مشاوره پیش از ازدواج نیز روانشناسان با جلساتی که به‌صورت انفرادی و جداگانه هر یک از طرفین را می بینند و آزمون های معتبری که از طرفین می گیرند، احتمال موفقیت آمیز بودن ازدواجی را بررسی می کنند، احتمال به‌معنی قطعیت نیست.
در این میان آزمون های شناختی به‌منظور شناخت زیرساخت های شخصیتی طرفین به‌کار می رود. به‌عنوان مثال، در نظر بگیرید از طریق این آزمون‌ها فردی درون‌گرا شناسایی شده باشد، کسی تمایل به کناره گیری، سکوت، تنهایی و خلوت دارد؛ در مقابل فردی که برون گرا است که بودن در جمع، خرید کردن و مهمانی رفتن را ترجیح می دهد، مسلما این دو نفر در ارتباط با هم به مشکلاتی برخورد خواهند کرد، چرا که خصوصیات زیرساختی شخصیت‌شان با هم متفاوت است، به این معنی که یک نفر همیشه باید گذشت کند، و خواسته های خود را نادیده بگیرد.
روانشناس در مشاوره پیش از ازدواج توانایی سنجش و شناخت این تفاوت های زیر بنایی شخصیت را خواهد داشت و نظر زوجین را نسبت به این تفاوت ها جلب می کند. موارد دیگری که در جلسات مشاوره پیش از ازدواج بررسی می شود، آرزوها، تمایلات، توقعات، خط قرمزها، و رمزو رازهای طرفین است. روانشناس اگرچه باهر دوی زوجین مصاحبه می کند با رازداری و بدون افشای محتوای جلسات برای طرفین رفتار خواهد کرد.
از چه زمان بايد مشاوره پيش از ازدواج را شروع کرد؟
از زمانی که موضوع انتخاب همسر به‌طور رسمی و از طریق خانواده مطرح می شود، مشاوره پیش از ازدواج توصیه می‌شود. در این زمان با فردی با خصوصیات معین روبه‌رو هستیم.
در مواردي طرفين وقتي با هم آشنا مي شوند، بدون آن كه موضوع ازدواج خود ار با خانواده ها در ميان گذاشته باشند بسراغ مشاوره پيش از ازدواج مي روند. در واقع، اين روند كاملا اشتباه است. حتما بايد موضوع ازدواج بوسيله خواستگاري رسميت پيدا كند و تا زماني كه خواستگاري صورت نگرفته است نمي توان قدم ديگري برداشت.
شيوه صحيح مشاوره چگونه است؟
طرفین باید با علاقه و تمایل اقدام به مشاوره کنند و با حسن نیت به سوالات پاسخ دهند و از مخفی‌کاری و پاسخ های نادرست اجتناب کنند. چرا كه روانشناس براساس گفته هاي شما نظر خود را عنوان مي كند، و اگر شما اطلاعات درستي ندهيد مسلما وي را به اشتباه مي اندازيد.
با توجه به این که در مشاوره پیش از ازدواج از آزمون‌های روانی استفاده می شود، و این آزمون‌ها مسلما محدودیت هایی دارند، نتیجه ای که حاصل می شود تا چه اندازه قابل اطمینان است؟
در مشاوره پیش از ازدواج صرفا به آزمون‌ها اتکا نمی شود، بلکه روانشناس علاوه بر آزمون‌ها، و جلسات مصاحبه نظر کلی خود را اعلام می کند و توجه زوجین را به کم و کاستی های رابطه و زنگ خطرها جلب می کند، زوجین باید با مشورت با افراد صاحب صلاحیت و بزرگان فامیل در کنار نظر روانشناس تصمیم نهایی را اتخاذ کنند.
اشتباهات دوران آشنايي كدامند؟
بزرگترين خطري كه ممكن است طرفين را در دوران آشنايي تهديد كند، درگير شدن از نظر عاطفي است، دقت داشته باشيد كه دوران نامزدي دوراني براي شناخت است،كه اين شناخت ممكن است منجر به ازدواج بشود، در عين ممكن است به جدايي بينجامد.
رعايت حريم تعامل بسيار مهم است. اگر طرفين حريم و مرز هايي نداشته باشند ممكن است بيش از حد بهم نزديك شده و صميميت بيش از حد و شكل گيري عشق در اين دوران يكي از تهديدات و خطرات است. خيلي اهميت دارد كه زوجين در دام نفسانيات نيفتند و تعاملات و گفت‌وگوها در محيط‌هاي عمومي باشد.
پنهان كاري از والدين، يكي از خطرات اين دوران است، در نظر داشته باشيد كه اتفاقات و مسائلي كه در دوران آشنايي رخ مي دهد را پنهان نكنيد، شايد فكر كنيد كه با پنهان كردن مسائل از تشديد شدن مسائل جلوگيري كرده ايد، اما فراموش نكنيد كه اين دوران زماني است كه شما بايد با مشورت با والدين‌تان تصميم درستي بگيريد.
خطر بعدي، قول و قرار گذاشتن بهم است، در اين زمان تعهد به ازدواج كار اشتباهي است، حرف‌هايي مثل جز با تو با هيچكس ازدواج نخواهم كرد، پشتوانه اجرايي ندارد، تا زماني كه بطور رسمي ازدواج نكرده ايد و در مرحله آشنايي هستيد، مي‌توانيد موارد مناسب ديگر براي ازدواج را بررسي كنيد، البته بهتر است پيشنهادات خود را مورد به مورد بررسي كنيد.
يكي از خطرات و اشتباهات مهم ديگر اين است كه مادران معمولا چون ارتباط صميمي و نزديكي با دختر خود دارند و محرم اسرار دختر خود هستند، ممكن است در جريان روابط دختر خود باشند و آشنايي دختر با پسر زير نظارت مادر و به‌دور از چشم پدر صورت مي گيرد، اين پنهان كاري كه بر اساس دلسوزي مادر شكل مي گيرد، در نهايت امكان مداخله به‌موقع از پدر را مي گيرد. بنابراين از مادران مي‌خواهيم كه هميشه كليتي از آنچه اتفاق مي افتد را به پدران انتقال دهند.