اختلال کمبود میل جنسی در مردان :
در این قسمت، درخصوص کمبود میل جنسی فقط در مردان صحبت میشود و مسایل مربوط به زنان در قسمت اختلالات مردان توضیح داده شده است و اکثر مطالب از نظر محتوا و علل در هردوگروه بجز تفاوت های اندک یکسان می باشد.
انجمن روانپزشکی آمریکا ملاک های تشخیصی ذیل را برای اختلال کمبود میل جنسی در مردان مطرح کرده است:
۱- کمبود یا فقدان مداوم یا مکرر افکار، تخیلات وخیالپردازیهای جنسی/شهوانی و میل برای فعالیت جنسی (قضاوت در این خصوص توسط متخصص بالحاظ سن و شرایط زندگی و زمینه اجتماعی فرهنگی و سایر عوامل موثر بر عملکرد جنسی)
۲-نشانه ها در ملاک ۱ حداقل به مدت تقریبا ۶ ماه ادامه داشته اند
۳-اختلال باعث ناراحتی عمده فرد یا مشکلات بین فردی شده است
۴- یک اختلال غیرجنسی دیگر مانندیک اختلال روانپزشکی دیگر نظیر افسردگی ( بجز یک کژکاری جنسی دیگر) یا به عنوان پیامد ناراحتی شدید رابطه یا عوامل استرس زای مهم دیگر توضیح بهتری برای آن نبوده و ناشی از بیماری طبی عمومی یا مصرف یک دارو یا مواد نمی باشد
– —- انواع..
سراسر زندگی( دائمی) : این اختلال از زمانی که فرد از لحاظ جنسی فعال شده وجود داشته است.
/ اکتسابی: این اختلال بعد از یک دوره عملکرد جنسی نسبتا عادی شروع شده است
..فراگیر(تعمیم یافته) : به انواع خاصی از تحریک، موقعیت ها، یا همسران محدود نمی شود.
/موقعیتی: فقط در رابطه با انواع خاص تحریک، موقعیت ها، یا همسران روی می دهد.
..ناشی از عوامل روانشناختی/عوامل مرکب…دارد در DSM-IV
شدت کنونی را مشخص کنید:
خفیف: شواهدی از ناراحتی خفیف در رابطه با نشانه های ملاک ۱٫
متوسط: شواهدی از ناراحتی متوسط در رابطه با نشانه های ملاک ۱
شدید: شواهدی از ناراحتی شدید یا خیلی شدید در رابطه با نشانه های ملاک ۱
سازمان بهداشت جهانی نام کمبود یا فقدان میل جنسی ( Lack or loss of Sexual Desire) را بجای اختلال کمبود میل جنسی برگزیده است و ملاکهای تشخیصی زیر را دارد:
۱- کمبود یا فقدان میل جنسی ، که با کاهش جستجوی رابطه جنسی، کاهش اندیشه درباره رابطه جنسی و احساسات میل یا اشتهای مربوط به آن و کاهش خیال پردازیهای جنسی بروز میکند.
۲- علاقه فرد به شروع رابطه جنسی چه با شریک جنسی چه به صورت خودارضایی کاهش می یابد که سبب میشود بسامد فعالیتهای جنسی فرد واضحا پایین تر از حد مورد انتظار سن و شرایط فرد باشد و یا تعداد فعالیتهای جنسی نسبت به میزان بالای قبلی افت کرده باشد
۳- ملاک های کلی کژکاری جنسی وجود داشته باشد:
– فرد قادر نیست در رابطه جنسی دلخواهش شرکت کند
– کژکاری مکرر رخ می دهد ولی ممکن است در مواقعی وجود نداشته باشد
– کژکاری حداقل ۶ ماه طول کشیده باشد
– کژکاری را نمیتوان به سایر اختلالات روانی یا جسمانی یا دارویی نسبت داد
*******************عوامل روانشناختی و عضویی دارویی مسبب اختلال*****************************
وجود میل جنسی به چندین عامل بستگی دارد و فقدان یا صدمه به یک یا چند تا از این عوامل میتواند باعث کاهش میل جنسی شود:
سائق زیستی/ عزت نفس کافی/ توانایی پذیرش خویشتن بعنوان یک فرد فعال جنسی/ تجارب خوب قبلی از رابطه جنسی/ دسترسی به یک شریک جنسی مناسب/ رابطه خوب با شریک جنسی در زمینه های غیرجنسی
مطالعات نشان میدهد که شایعترین دلیل قطع یا فقدان میل جنسی، اختلافات زناشویی می باشد. همچنین پزهیز از رابطه جنسی به مدت طولانی میتواند زمینه ساز این اختلال باشد. از دیدگاه روانکاوانه، نوعی مکانیسم دفاعی برای اجنتاب از ترس های ناخودآگاه از سکس می باشد. عوامل روانشناختی مثل افسردگی و اضطراب و استرس مزمن هم میتواند زمینه ساز یا تشدید کننده اختلال باشد.
این اختلال در اثر بیماری های عمومی و نیز داروها و مواد هم میتواند ایجاد شود که انجمن روانپزشکی آمریکا در این خصوص اختلال کمبود میل جنسی ناشی از بیماری ها را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از بیماری طبی عمومی Sexual Dysfunction Due to a General Medical و با کد اختلال کمبود میل جنسی در زن ناشی از بیماری طب عمومی و اختلال کمبود میل جنسی ناشی از داروها و مواد را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از مواد Substance-Induced Sexual Dysfunction و با کد با اختلال میل نامگذاری کرده است.
میل جنسی اغلب پس از بیماری یا جراحی عمده کاهش می یابد بخصوص اگر متعاقب اعمالی چون برداشتن روده یا پستان تصویر بدنی مخدوش شده باشد. بیماری های مزمن که نیروی شخص رو تحلیل میبرد هم میتواند زمینه ساز باشد.
در زنان دچار کاهش میل جنسی کاهش استروژن و بلوک دوپامین توسط بعضی داروها یا مواد یا بیماریها هم دیده می شود.همچنین داروهای تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی در این زمینه نقش دارند.
…………………………………………………….
درمان ( حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود و از درمان خودسرانه پرهیز گردد)
دانستن اینکه اختلال جنسی اولیه است یا ثانویه، و دیگر اینکه فقط معطوف به شوهر است یا کلاً در رابطه با هر جنس مخالفی وجود دارد، در درمان اختلال جنسی زنان مهم است.
علل بی‌میلی جنسی در زنان هرچه که باشد نیازمند بررسی و درمان به‌موقع است. بی‌میلی‌های جنسی در زنان را به خوبی می‌توان با شناسایی و رفع علل زمینه‌ساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان بی‌میلی جنسی زنان این است که مبتلایان به بی‌میلی جنسی نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند زیرا علاوه بر عوارضی که این‌گونه داروها در صورت مصرفی بی‌رویه دارند، گاه به علت بی‌توجهی به منشأ بی‌میلی جنسی بی‌اثر خواهند بود یا به‌صورت مقطعی اثر می‌کنند. نکته مهم دیگر اینکه فرد مبتلا به بی‌میلی جنسی نباید به این اختلال، بی‌توجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت بی‌میلی جنسی را افزایش میدهد و فرد را در آینده به بحران‌های جدی زندگی زناشویی دچار میکند
بهبود سبک زندگی مثل انجام ورزش، عدم مصرف سیگار و الکل و سایر مواد، رژیم غذایی مناسب، افکار معنوی
انجام مشاوره با روانپزشک جهت شناسایی علل احتمالی اختلال و تعدیل یا از بین بردن عوامل موثر مثلا تنظیم داروهای مصرفی به کمترین میزان موثر یا درمان های دارویی با داروهای ضدافسردگی بویژه عوامل دوپامینرژیک مثل بوپروپیون یا سلژیلین یا تجویز هورمون در صورت کمبود آن