بلوغ دیررس (Delayed puberty):
نشانه های بلوغ دیررس در دختران
بلوغ دیررس عبارت است از: فقدان صفات ثانویه جنسی در دختران تا سن ۱۳ سالگی. ملاحظات تشخیصی علائم بلوغ دیررس مشابهت بسیاری به ملاحظات آمنوره اولیه دارد. بین ۲۵ تا ۴۰ درصد بلوغ دیررس دختران، منشأ تخمدانی دارد و مبتلایان به سندرم ترنر، بخش اعظم بلوغ دیررس در دختران را تشکیل می دهند. هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک عملکردی دارای اتیولوژی های متنوعی مانند بیماری های سیستمیک (شامل بیماری سلیاک و بیماری مزمن کلیوی) و اندروکرینوپاتی هایی نظیر دیابت و هیپوتیروئیدی می باشد. علاوه بر این به نظر می رشد به ویژه دختران، مستعد اثرات �
بلوغ زودرس (Precocious puberty):
بلوغ زودرس جنسی در دختران
به طور معمول بلوع زودرس دختران به صورت بروز صفات ثانویه جنسی در دختران کوچکتر از ۸ سال تعریف شده است. مطالعات اخیر پیشنهاد می کنند که چنانچه تکامل پستان یا ظهور موهای پوبیک در دختران سفید پوست قبل از ۷ سالگی و در دختران سیاه پوست، قبل از ۶ سالگی رخ دهد، بایستی آنها را از نظر بلوغ زودرس ارزیابی نمود. بلوغ زودرس غالباً منشأ مرکزی دارد و ناشی از فعال شدن زود هنگام محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- تخمدان می باشد. بلوغ زودرس با ترشح ضربانی LH و افزایش پاسخ LH و FSH و GnRH اگزوژن (تحریک ۲ تا ۳ برابر)، مشخص می گ�
هیپوگنادیسم و بلوغ غیر طبیعی در خانمها هیپوگنادیسم در خانمها Hypogonadism in females عدم فعالیت ، ضعف پیش رونده یا عدم وجود تخمدانها که منجر به کاهش سطوح هورمونهای جنسی زنانه می شوند را هیپوگنادیسم گویند . ژنتیک : گاهی به علت ناهنجاریهای کروموزومی می باشد . سن ، نحوۀ زندگی : عوامل خطر بستگی به علل ایجاد کننده دارند . هورمونهای جنسی زنانه رشد جنسی و سیکل قاعدگی را کنترل می نمایند . عملکرد ضعیف تخمدامها که هیپوگنادیسم گفته می شود ، منجر به کم شدن سطوح این هورمونها در بدن می شود . یک کاهش طبیعی هورمونی در زمان یائسگی وجود دارد ، اما این کاهش در سایر موارد ممکن است معرف یک بیماری زمینه ای باشد . هیپوگنادیسم ممکن است موجب ایجاد علائم اضطراب شود ، اما غالباً قابل درمان است . انواع بیماری دو نوع هیپوگنادیسم وجود دارد : اولیه و ثانویه . هر نوع می تواند در هر سنی بروز نماید . هیپوگنادیسم اولیه