اختلال ارگاسم

بسیاری از زنان برای رسیدن به ارگاسم یا از تحریک واژینال یا تحریک کلیتوریس و شاید اکثرا از تحریک ترکیبی هر دو به ارگاسم می رسند.

اختلال ارگاسمی زنxa0 Female Orgasmic Disorder گاهی ارگاسم مهار شده یا آنورگاسمیxa0 Anorgasmiaxa0 نامیده می شود.

شیوع کلی اختلال ارگاسمی زن به هر علتی ۳۰% تخمین زده می شود. این اختلال در بعضی زنان پایه ژنتیکی دارد و نمی توان آن را صرفا ناشی از تفاوت های فرهنگی دانست.

فقط ۵% زنان ازدواج کرده بالای ۳۵ سال هرگز به ارگاسم نرسیده اند. استعداد ارگاسمی زنان در سنین بالای ۳۵ سال افزایش می یابد و این امر به کاهش مهارهای روانی ، افزایش تجربه جنسی و یا هر دو نسبت داده می شود.

اختلال ارگاسم سراسر عمر زمانی است که زن هیچ گاه و با هیچ وسیله ای به ارگاسم نرسیده است و در زنان ازدواج نکرده شایعتر است.

زنی که اختلال ارگاسم اکتسابی دارد حداقل یکبار از طریق رابطه جنسی، خود ارضایی یا هنگام خواب ارگاسم را تجربه کرده است. تحقیقات نشان می دهد که ارگاسم ناشی از تحریک کلیتوریس و ارگاسم ناشی از تحریک واژن از لحاظ فیزیولوژی برابر هستند و این گفته فروید که ارگاسم کلیتوریسی مربوط به زمان بلوغ جنسی و ارگاسم واژینال مربوط به بزرگسالی هست امروزه چندان علمی به نظر نمی رسد.

 

انواع اختلال ارگاسمی:xa0

 

انجمن روانپزشکی آمریکا سه اختلال دیگر مربوط به ارگاسم زنان را در طبقه کژکاری جنسی نامعین قرار داده است

 

۱- فقدان احساس لذت ارگاسمی Orgasmic Anhedonia که سازمان جهانی بهداشت آن را نقصان لذت جنسی Failure of Genital Response نامگذاری کرده است

۲- ارگاسم زودرس زن Female Premature Orgasm

دادهای چندانی برای این اختلال وجود ندارد و معادل انزال زودرس در مردان است و میتواند احتمالا از بیماری مثل صرع یا داروها مثل ضد افسردگی ها ناشی شود

۳- عدم ایجاد ارگاسم های متعدد در یک زن علی رغم میل خود Not Experienced Multiple Orgasms

 

xa0تشخیص :

 

• انجمن روانپزشکی آمریکا ملاک های تشخیصی ذیل را برای اختلال ارگاسمی زن مطرح کرده است:

 

1. xa0فقدان یا تاخیر مستمر و عود کننده ارگاسم متعاقب مرحله تحریک جنسی
2. xa0اختلال باعث ناراحتی عمده فرد و مشکلات بین فردی شده است

• سازمان بهداشت جهانی نام این اختلال را کژکاری ارگاسمی Orgasmic Dysfunction گذاشته است و ملاک های تشخیصی ذیل را دارد:

1. اولیه : xa0ارگاسم در هیچ موقعیتی تجربه نشده است
2. ثانویه :xa0کژکاری ارگاسمی پس از دوره ای از پاسخ نسبتا طبیعی ایجاد شده است:

• xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0کلی( در همه موقعیت ها و با هر شریک جنسی)
• xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0موقعیتیxa0(برای زنان )

xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 / xa0ارگاسم فقط در موقعیت های خاص ایجاد میشود مثل خودارضایی یا شریک جنسی خاص

xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 (برای مردان )

xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 / ارگاسم فقط در خواب رخ میدهد نه در بیداری

xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 / ارگاسم هرگز در حضور شریک جنسی روی نمی دهد

xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 xa0 / ارگاسم در حضور شریک جنسی روی می دهد ولی در حین مقاربت ایجاد نمی شود

اتیولوژی:xa0

 

علل xa0عضویxa0

– علل عضوی نظیر آسیب به ناحیه سفالیک و خاجی نخاع در راههای آوران از اعضای تناسلی به قشر مخ

 

عوامل روانشناختیxa0

– ترس از حاملگی

– طرد شدن از سوی شریک جنسی

– صدمه به واژن

– خصومت نسبت به مردان

– احساس گناه در مورد تکانه های جنسی

– انتظارات فرهنگی و محدودیت های اجتماعی زنان ( بسیاری از زنان با این عقیده بار می آیند که لذت جنسی، حق طبیعی زنان به اصطلاح محترم نیست)

– بیماریهای مختلف نظیر کم کاری تیرویید و دیابت و افزایش پرولاکتین و عفونت های واژن و …..

– داروها و مواد مثل داروهای ضد فشارخون، ضد افسردگی ها xa0و مواد اپیوییدی و سایر داروها و مواد و ……

 

 

تقسیم بندی دیگر علل ایجاد اختلال ارگاسم از نگاه انجمن روانپزشکی آمریکاxa0:

اختلال ارگاسمی زن ناشی از بیماری ها را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از بیماری طبی عمومیxa0 Sexual Dysfunction Due to a General Medical

 

اختلال ارگاسمی زنxa0 ناشی از داروها و مواد را با عنوان کژکاری جنسی ناشی از مواد Substance-Induced Sexual Dysfunction

 

درمان :

• xa0xa0دانستن اینکه اختلال جنسی اولیه است یا ثانویه، و دیگر اینکه فقط معطوف به شوهر است یا کلاً در رابطه با هر جنس مخالفی وجود دارد، در درمان اختلال جنسی زنان مهم است.

علل اختلال ارگاسمی درزنان هرچه که باشد نیازمند بررسی و درمان بهu200cموقع است. اختلال ارگاسمی در زنان را به خوبی میu200cتوان با شناسایی و رفع علل زمینهu200cساز آن درمان کرد. نکته مهم در درمان اختلال ارگاسمی زنان این است که مبتلایان آن نباید خودسرانه به دارودرمانی اقدام کنند زیرا علاوه بر عوارضی که اینu200cگونه داروها در صورت مصرفی بیu200cرویه دارند، گاه به علت بیu200cتوجهی به منشأ اختلال بیu200cاثر خواهند بود یا بهu200c صورت مقطعی اثر میu200cکنند. نکته مهم دیگر اینu200cکه فرد مبتلاxa0 نباید به این اختلال، بیu200cتوجه باشد زیرا ترک یا کاهش روابط زناشویی به علت این اختلال، شدت آن را افزایش میu200cدهد و فرد را در آینده به بحرانu200cهای جدی زندگی زناشویی دچار میu200cکند

• بهبود سبک زندگی مثل انجام ورزش، عدم مصرف سیگار و الکل و سایر مواد، رژیم غذایی مناسب، افکار معنوی
• انجام مشاوره با روانپزشک جهت شناسایی علل احتمالی اختلال
• تعدیل یا از بین بردن عوامل موثر مثلا تنظیم داروهای مصرفی به کمترین میزان موثر
• xa0درمان های دارویی با داروهای ضدافسردگی بویژه عوامل دوپامینرژیک مثل بوپروپیون
• تجویز هورمون در صورت کمبود آن
• استفاده از داروهای دیگر برای خنثی کردن اثرات منفی داروهای تجویزی در ارگاسم

( بطور مثال داروهای ضد افسردگی موسوم به اس اس آر آی میتوانند باعث اختلال ارگاسم شوند و با داروهایی از قبیل سپیروهپتادین/آمانتادین/ریتالین/یوهمبین/بوسپیرون میتوان این اثرات منفی داروها را برطرف یا حداقل کم کرد)

در خصوص داروهایی به نامxa0 مهار کننده های مونوآمین اکسیداز مثل فنلزین دیده شده که بعد گذشت حدود ۴ ماه از دارو درمانی عوارض جانبی دارو روی ارگاسم برطرف شده و علی رغم ادامه دارو و عدم کاهش آن، مجددا ارگاسم شروع شده است

• مشاوره با روانپزشک یا روانشناس جهت روان درمانی